[ VKOOK ] NC chapter 32

     
     "แล้วเราล่ะคับ? ทำอะไรกันดี?" แทฮยองพูดขึ้นพร้อมกับจิบไวน์ที่เหลือ ก่อนจะหันไปหาจองกุกแล้วส่งวิ้งค์ขยิบตาให้

     "แอะ!! คิดว่าหล่อมากป่ะ?"

     "แล้วคิดว่าพี่วีหล่อป่ะคับ?!" 

     "หล่อสุดๆเลยฮ๊าาา.. >~<" 

     "งั้นป่ะ!! ขึ้นห้อง.."

     "0_0!!!" 





          ร่างสูงพูดพร้อมกับจูงมือคนตัวเล็กขึ้นห้องของพวกเขา พร้อมกับอาการมึนเมาเล็กน้อย เมื่อถึงก็สแกนม่านตาเข้าห้องก่อนจองกุกจะหันหลังไปปิดห้อง แทฮยองก็กอดเขาไว้จากด้านหลัง พร้อมกับซุกไซร้ซอกคอขาวทันที 



     "อื้อออ..พี่วีปล่อยก่อน!! ไปอาบน้ำก่อนนะฮะ" 


     "จองกุกอาาา.. พี่วีรอไม่ไหวหรอกนะ"


     "พี่วีเมารึป่าวเนี่ย?!" 


     "แค่ไวน์เองนะ พี่ไม่เมาหรอกคับ หึหึ แค่ทำให้มีอารมณ์นิดหน่อยเอง" ร่างสูงพูดพร้อมกับไล้เลียตั้งแต่ซอกคอขึ้นไปถึงใบหู พร้อมกับมือที่ไม่อยู่สุขลูบไล้เอวคอดอย่างหนักหน่วง ทำเอาคนตัวเล็กในอ้อมกอดขนลุก จนขาแทบไม่มีแรงยืน 




     "อ๊ะ!! พ..พี่วี" คนตัวเล็กสะดุ้งทันทีที่มือแกร่งนั้นล้วงเข้าไปสัมผัสจุดอ่อนไหวในกางเกงของเขา ก่อนจะโดนถอดเสื้อออกไปอย่างง่ายดาย 


     "อืออ..พ..พี่วี อีกนิดเดียวก็ถึงห้องนอนแล้วนะฮะ" 


     "ตรงนี้แหละ!! พี่วีรอมาตั้งแต่เที่ยงแล้วนะคับ" ร่างสูงพูดพร้อมกับอุ้มคนตัวเล็กไปที่โซฟาหรูของห้องนั่งเล่นทันที ก่อนจะขึ้นคร่อมเอาไว้ พร้อมกับยิ้มให้ ^___^




       คนตัวเล็กมองใบหน้าหล่อเหลาของอีกคน ที่แววตาคมนั้นกำลังหวานเยิ้มเพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอร์ ก่อนจะยิ้มตอบและค่อยๆแกะกระดุมเสื้อเชิ้ตของแทฮยองออกให้ทีละเม็ด พร้อมกับพูดออกมา



     "อยากก็ทำไมไม่บอกล่ะฮะ..รู้งี้ไม่น่าไปห้างกันเลยนะ!! อยู่ห้องให้พี่วีกินนี่มีความสุขกว่าเยอะเลย ^///^" 


     "หึหึ.. น่ารักจิงๆ" แทฮยองพูดพร้อมกับก้มลงไปประทับริมฝีปากบางพร้อมกับบดจูบทันที 





       จองกุกรับรู้ถึงกลิ่นไวน์ที่แทฮยองกินไป ด้วยลิ้นที่ถูกส่งเข้ามาในโพรงปากของเขาอย่างนุ่มนวล 




     "อื้มมม~" มันรู้สึกว่าจูบครั้งนี้มันหวานมากกว่าเดิมเป็นสองเท่า อยากจะหยุดเวลาเอาไว้แล้วเก็บเกี่ยวความหวานนี้ไปให้ตลอด แต่สุดท้ายปอดเขานี่แหละที่ทรยศโดยการหายใจไม่ทันจนต้องผละออกอย่างน่าเสียดาย




      หลังจากผละจูบออกแทฮยองใช้มือคุมถอดกางเกงของคนตัวเล็กออกพร้อมลากลิ้นลงมาซอกคอขาว ก่อนจะขบกัด ดูดดุน จนเกิดรอยหลายตำแหน่ง แทฮยองมันจะทำแบบนี้ทุกครั้ง เพื่อแสดงความเป็นเจ้าของของร่างกายนี้ แต่เขาก็ยอม ยอมเป็นของๆแทฮยองอย่างว่าง่าย จะทำอะไรกับร่างกายของเขาก็ได้ตามต้องการ 



      ความรักมันทำให้ต้องยอม ยอมมอบชีวิต ยอมพลีกาย ยอมให้ได้ทุกอย่าง พร้อมเสมอเมื่อมันจะทำให้แทฮยองมีความสุข เขาคิดว่ามันน้อยไปด้วยซ้ำที่เขาสามารถให้ได้แค่นี้เมื่อเทียบกับสิ่งที่แทฮยองทำให้เขาสุขสบาย 




      "พี่วี... จองกุกรักพี่วีนะ" 



      "คับ..บอกรักพี่บ่อยๆนะคับ" 


       แทฮยองพอใจกับภาพที่เห็น เมื่อหน้าอกของคนตรงหน้าที่แอ่นหอบหายใจขึ้นลงเป็นจังหวะ ใบหน้าหวานที่กำลังเห่อแดง ริมฝีปากบางนั้นเม้มเข้าหากันอย่างเซ็กซี่เมื่อบวกกับเหงื่อที่ซึมออกมาตามใบหน้าของคนตัวเล็ก มันกำลังยั่วยวนเขาชัดๆ เมื่อเขากำลังครอบครองส่วนอ่อนไหวของคนตัวเล็กด้วยปาก พร้อมกับปรนเปรอและเบิกทางในคราวเดียวกัน ..



      "อื้อออ..ซี้ดดส์ พ..พี่วี!! จองกุกไม่ไหวแล้วฮะ ได้โปรดเข้ามาในตัวจองกุกที >~<" 




      ร่างกายที่กำลังนอนบิดเพราะความเสียวอยู่บนโซฟา พร้อมกับคำพูดเชิญชวนเขา มันทำให้เขากระตุกยิ้ม ก่อนจะลุกขึ้นเพื่อจะถอดกางเกงทันที


      "เดี๋ยวจองกุกถอดให้ฮะ!!" คนตัวเล็กเด้งตัวขึ้นมาคุกเข่าลงพื้นพร้อมกับค่อยถอดกางเกงออกให้ว่าที่สามีในอนาคต 




  
   แทฮยองยิ้มออกมาอย่างพอใจเมื่อคนตัวเล็กยอมปรนนิบัติเขาทุกอย่าง จึงยื่นมือไปลูบหัวกระต่ายน้อยของเขาอย่างเอ็นดู  คนตัวเล็กถอดกางเกงเสร็จก็ตื่นเต้นกับไอติมแท่งใหญ่ที่ชูชันอยู่ตรงหน้าก่อนจะจับมันมาแลบลิ้นเลีย ดูดดุนที่ส่วนปลายทันที พร้อมกับเงยขึ้นไปมองร่างสูงที่กำลังเชิดหน้าซี้ดส์อย่างมีอารมณ์ มือหนานั้นจากลูบหัวกลายเป็นจิกกำเส้นผมของเขาอย่างแรง



      "อ้าาาส์ .. จองกุกอาาา..ทำไมชอบทำให้พี่วีคลั่งล่ะคับ ซี้ดดดสส์ พ..พอก่อนนะพี่วีอยากเข้าไปในตัวจองกุกแล้วอ่าา"  แทฮยองพูดขึ้นก่อนจะจับหัวคนตัวเล็กเอาไว้ แต่เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น





' .... Never mind I'll find someone like you ... ~ 




     "ใครโทรมาวะ!!!" แทฮยองจับจองกุกออกก่อนจะก้มลงไปหยิบโทรศัพท์จากกางเกงที่ถูกถอดไว้ข้างๆ ร่างสูงจิ๊ปากอย่างหงุดหงิด 


     "จิ๊!! พี่จิน!!!" 



     "รับสิฮะ!! จองกุกไม่ว่าหรอก หึหึ" 


     "แต่พี่ไม่อยากรับอ่ะคับ..ค่อยโทรกลับละกันเนอะ ^^ มาต่อกันเถอะ" แทฮยองพูดและโยนโทรศัพท์เครื่องหรูทิ้งลงโซฟา ก่อนจะคร่อมคนตัวเล็กที่นั่งอยู่บนโซฟา มือหนาเกลี่ยใบหน้าหวานพร้อมกับมองอย่างหลงใหล


     "เผื่อมีเรื่องด่วนอะไรไงฮะ!! รับเถอะ" คนตัวเล็กที่นั่งอยู่โซฟาจับโทรศัพท์มายัดใส่มือแทฮยอง


     "เฮ้ออออออ... -.,-" แทฮยองถอนหายใจออกมาอย่างไม่พอใจ พร้อมกับลุกขึ้นยืน เลื่อนกดรับทันที




     "ฮัลโหลพี่จิน - -" 


     [นี่ไอ้วีมึงอยู่ไหนน่ะ?!] 


     "อยู่ลอนดอน"


     [ทำไมไปนู้นล่ะ ไปหานัมจุนหรอ?] 


     "ป่าว! พาแฟนมาหาพ่อน่ะ!! ......เฮ้ยยย!!" แทฮยองร้องออกมาเมื่อโดนจองกุกผลักให้นั่งลงโซฟา ก่อนจองกุกจะคุกเข่าแทรกลงระหว่างกลางทันที


     [ไอ้วีมึงเป็นไรน่ะ?!] 


     "ซี้ดดดส์ ... ปะ..ป่าวคับ!!" แทฮยองซี้ดส์ออกมาทันทีเมื่อจองกุกครอบครองส่วนนั้นจนมิดลำด้วยปากอีกครั้ง พร้อมกับผงกขึ้นลงช้าๆ พลางส่งสายตาให้อย่างยั่วยวนมาให้เขา


     [มึงกำลังทำอะไรอยู่วะ?] 


     "ช่างเหอะ!! อื้ม ม... ว่าแต่พี่โทรมาซะดึกเลยมีไร?! ...ซี้ดดส์" 


     [เออว่ะที่นั่นคงดึกแต่ที่นี่เช้าแล้วว่ะ!..แล้วนี่มึงจะกลั-......!]





     "จองกุกคร้าบบ..พอก่อนนะพี่วีคุยโทรศัพท์อยู่..!!" แทฮยองเอาหูออกมาพูดกับจองกุก


     "พี่วีก็คุยไปสิฮะ..จองกุกจะคุมเกมให้เอง ตื่นเต้นดีออก หึหึ!" จองกุกเงยหน้ามาพูดยิ้มๆ ก่อนจะก้มไปสนใจแท่งไอติมตรงหน้าต่อ 


     "ซี้ดดดดส์ ... โอ้ยจองกุกอย่างแกล้งพี่สิคับ!! อือ อออ.." จองกุกไม่สนใจก่อนจะทำท่าทางว่าให้สนใจโทรศัพท์หน่อย แทฮยองลืมตัวเลยเอาขึ้นมาคุยต่อ




     "ว่าไงนะพี่จิน?!" 


     [เอ่อออ..อ๋อกูจะถามว่ามึงจะกลับเกาหลีตอนไหน?]


     "จ..จนกว่าจอง ..อื้ออออ.....จองกุกจะอยากกลับน่ะ!! ซี้ดดดดส์.. " แทฮยองเริ่มทนไม่ไหวเลยเอามือข้างที่ว่างอยู่กดหัวจองกุกที่กำลังอมส่วนนั้นของเขาอย่างสนุกสนานอยู่ พร้อมกับกดหัวจองกุกเข้ามาอีกจนเกือบจะสุดลำทันทีเพื่อแกล้งคนตัวเล็ก


     [อ่องั้นหรอ?แล้วมึงจะกลับมาเรียนรึป่าว? กูให้มึงข้ามชั้นเรียนตามจีมินได้ทันเลยนะเว้ย] 



       จองกุกหายใจไม่ได้เพราะส่วนนั้นถูกดันลงคอแถมยังถูกกดหัวค้างไว้อีก เลยได้แต่ตีแขนแทฮยองเป็นเชิงว่าหายใจไม่ออก ทำให้แทฮยองหัวเราะร่าออกมาทันที


     "555555.. ฮัลโหลว่าไงนะพี่จิน?!" แทฮยองคุยโทรศัพท์ต่อพร้อมกับปล่อยหัวจองกุกให้เป็นอิสระ ทำให้คนตัวเล็กเงยหน้าขึ้นมาเบะปากทำหน้าค้อนใส่  แทฮยองเลยส่งจูบ ( มั๊วะ! ) ไปให้ด้วยใบหน้ายั่วยวน ทำให้จองกุกกระตุกยิ้มทันที



      [กูถามว่ามึงจะมาเรียนต่อมั้ย? กูจะให้มึงจบพร้อมจีมินได้นะ] 


     "อ่อออ.. ไม่อ่ะให้ไอ้หมูจีจบก่อนเลย...อือหื้อออ..จุ๊ๆๆ เดี๋ยวผมจะไปเรียนพร้อมจองกุก!!" แทฮยองอื้อหืออกมาทันทีที่จองกุกขึ้นมาคร่อมตักของเขาพร้อมกับทำท่ายั่วยวนสุดๆ 


     [เอางั้นเลยหรอวะ? มึงจะยอมย้อนกลับไปเรียนกับไอ้จองกุกจริงๆหรอ?]


     "ซี้ดดด.. สุดยอดเลยคับจองกุก" แทฮยองเอ่ยชมออกมาทันทีเมื่อจองกุกจับส่วนนั้นของเขาเอาไว้พร้อมกับกดสะโพกลงไปทับจนแทบมิดลำ ก่อนจะเอาแขนคล้องคอแทฮยองเอาไว้พร้อมกับโยกตัวขึ้นลงช้าๆ


     [สุดยอดอะไรของมึงวะ?]



     "นี่พี่ยังไม่รู้อีกหรอ ว่าผมกับจองกุกทำอะไรกันอยู่ ถ้าเป็นไอ้หมูจีตั้งแต่ซี้ดส์แรกมันก็วางไปแระ ผมก็งงว่าพี่ยังหาเรื่องมาคุยต่อได้ไง? หรือว่าอยากฟังหนังสดกันคับ? ผมไม่ไหวแระ ถ้าไม่มีอะไรแค่นี้นะคับไว้ค่อยคุยกัน" แทฮยองโยนโทรศัพท์ไปข้างๆ พร้อมกับระเรงลิ้นไปที่ยอดอกชูชันทั้งสองข้างที่แอ่นล่อตาเขามานานแล้ว พร้อมกับมือหนาบีบเค้นบั้นท้ายอย่างหนักหน่วงของคนตัวเล็กที่กับลงโยกตัวคุมเกมอยู่บนตัวเขา






     "อ๊ะ!! พี่วีจองกุกเสียวจังเลยฮะ!!" 


     "อื้มมม.. ยั่วพี่วีจนแทบคลั่งเลยรู้ตัวรึป่าวคับที่รัก?..เล่นแบบนี้ต้องลงโทษ"


     "อืออ.. (แฮ่กๆ) จ..จองกุกยอมให้พี่วีลงโทษทั้งคืนเลยฮะ ><"


     "โอ้ยยยยย..ทำไมชอบทำตัวให้พี่วีหลงหัวปักหัวปำขนาดนี้นะ... จะไม่ปล่อยไปง่ายๆเลยกระต่ายขี้อ่อยตัวนี้" 




     "อื้ออ..จองกุกเหนื่อยแล้วอ่าา แฮ่กๆ"


     "มะ..เดี๋ยวพี่วีต่อให้เองคับ จะเอาทั้งคืนจนพรุ่งนี้ขยับไม่ได้เลยคอยดู.." 


     "อย่างรุนแรงนักนะฮะพี่วี"


     "คร้าบบบที่รัก....อื้ม~"





       ทั้งสองก็บรรเลงรักกันต่อเนื่องอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย หารู้ไม่คนปลายสายที่ยังไม่ยอมวาง รับรู้ทุกอย่างทุกฉากทุกตอนอย่างเจ็บปวด...



     [ชั้นเกลียดแก !! จอนจองกุก...]




http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1302994&chapter=33